மேற்கண்ட நிகழ்ச்சியை விளக்கும் அற்புதமான பாடல்கள் அவை. இறைவனது பேரருளையும் இறைவியின் கருணையையும் ஒருசேர விளக்கும் அப்பாடல்களில் எத்தனை முறை "அருள் " என்ற சொல் கையாளப் பட்டுள்ளது என்பதைப் பாருங்கள்:
.
ஆரணமும் உலகேழும் ஈன்று அருளி அனைத்திற்கும்
காரணமாய் வளம் பெருகு கருணை திருவடிவான
சீரணங்கு சிவபெருமான் அருளுதலும் சென்று அணைந்து
வாரிணங்கு திருமுலைப்பால் வள்ளத்துக் கறந்து அருளி
எப்படிப்பட்ட பாலமுது அது தெரியுமா? எண்ணுவதற்கே எட்டாத சிவஞானம் கலந்த பால் என்பதால், அதனை, " எண்ணரிய சிவஞானத்து இன்னமுதம் " என்று சிறப்பிக்கிறார் தெய்வச் சேக்கிழார். சிவஞானத்தைப் பாலில் குழைத்து அருளினாளாம் சிவானந்த வல்லியாகிய ஞானாம்பிகை. இதனை உண்பாயாக என்று அப் பொற்கிண்ணத்தைக் குழந்தைக்குத் தரும்போது அம்பிகையை வைத்தகண் வாங்காமல் பார்த்ததாம் அக்குழந்தை.
தன்னை எதிர் நோக்கிய அக்குழந்தையின் கண்களில் பசியால் எழுந்த கண்ணீரைத் துடைத்தருளினாள் அக்கருணாம்பிகை . அக்குழந்தையின் கையில் பொற் கிண்ணத்தை அளித்தவுடன் பேரருள் பெற்ற பாலகனது அழுகை தீர்ந்தது. இவ்வாறு அங்கணனாகிய சிவபெருமான் அருள் புரிந்தார் என்று பக்திச் சுவை சொட்டுமாறு நமக்கு வழங்கி அருளுவார் சேக்கிழார் பெருமான்
எண்ணரிய சிவஞானத்து இன்னமுதம் குழைத்து அருளி
உண்ணடிசில் என ஊட்ட உமையம்மை எதிர்நோக்கும்
கண்மலர் நீர் துடைத்து அருளிக் கையில் பொற் கிண்ணம் அளித்து
அண்ணலை அங்கு அழுகை தீர்த்து அங்கணனார் அருள் செய்தார்.
இவ்வாறு தந்தை அருளலும் தாய் விரைந்து சென்று தாமும் அருளுவதைக் காணும் போது " அம்மையப்பரே உலகுக்கு அம்மையப்பர் " என்ற சைவ சித்தாந்த நூல் வாக்கியம் நினைவுக்கு வருகிறது. சுவாமிக்கு ஜகதீசுவரர், மாத்ரு பூதேச்வரர் என்று நாமங்கள் வழங்கப்படுவதுபோல், அம்பிகைக்கும் சர்வ ஜன ரக்ஷகி, சர்வலோக ஜனனி என்ற நாமங்கள் வழங்கப்படுகின்றன. திரு வலிதாயம் (பாடி) என்ற தலத்தில் தாயம்மை (ஜகதம்பிகை) என்று அம்பிகை வழங்கப்படுகிறாள். தாய் தந்தையர்களை இழந்தோ அவர்களது அன்பை இழந்தோ வாடுபவர்கள் பார்வதி-பரமேச்வரர்களை வணங்கும்போது அத்துயர் நீங்கப்பெற்று மீண்டும் ஒரு தாய் வயிற்றில் பிறவார் என்பதையும் நினைவு கொள்ள வேண்டும்.
" அன்னையும் அத்தனும் ஆவாய் அழல் வண்ணா நீ அலையோ ? "
- திருநாவுக்கரசர் தேவாரம்.
